Georgische film 'Blackbird Blackbird Blackberry' en het amber van het zonlicht
In de charmante Georgische film Blackbird Blackbird Blackberry komt een onafhankelijke vrouw tot bloei op middelbare leeftijd. Het is de tweede speelfilm van de regisseur Elene Naverani gebaseerd op een feministische roman van Tamanta Melashvili.
De 48-jarige vrijgezel en winkeleigenaresse Etero woont in een klein dorpje in Georgië. Op een ochtend maakt ze een wandeling om bramen te gaan plukken. Door een misstap glijdt ze bijna een ravijn in en ontsnapt ternauwernood aan de dood. Deze val, die illustreert dat het leven zo voorbij kan zijn, leidt voor Etero tot een seksueel en existentieel ontwaken, waarin ze zich sterk aangetrokken voelt tot de getrouwde Murman haar vaste winkelbezorger. Etero wordt meegezogen in een alles veranderende sensuele wervelwind, die gepaard gaat met de stille honger naar literatuur, de bewustwording van haar eigen lichaam en de opdoemende angst voor de dood. Etero komt daarbij voor een belangrijke keuze te staan terwijl de film ons meevoert naar een onvoorspelbare climax.
Gemoedsrust en overgave
Etero heeft bewust gekozen voor haar vrijheid, waarmee ze indruist tegen de behoudende sociale maatstaf van haar omgeving. Het heeft haar het mikpunt gemaakt van roddel en minachting in de beklemmende gemeenschap waarin ze woont. Haar dorpsgenoten, getrouwd met kinderen, kunnen en willen niet begrijpen, dat een vrouw andere keuzes maakt dan zijzelf doen - of liever niet doen. Etero kan daarom niet anders, dan haar nieuwe leven goed verborgen te houden.
Etero wordt vertolkt door actrice Eko Chaveishvili. Het is genieten van Chavleishvili fabuleuze rol, die een mix is van gemoedsrust en overgave. Met haar ogen onthult ze op sublieme wijze een scala aan emoties. Chaveishvili zet een sterke complexe persoonlijkheid neer met een behoorlijke dosis tederheid. Mooi verbeeld in de intieme scenes, zoals het moment dat Etero de radio aanzet en met haar heupen zachtjes mee wiegt op de maat van de muziek.
Chansons en hondengeblaf
Een poëtische sfeer wordt opgeroepen door het filmen van intieme interieurscenes met op de achtergrond geluiden van vogelgezang, het geruis van water, radio's met Franse chansons, en blaffende honden in de omgeving. Het gebruik van zowel de amberkleurige gloed van het zonlicht, als een herfstachtig kleurenpalet, sluiten hier perfect op aan.
In de film zien we de zeldzame triomf van een sterke onafhankelijke vrouw, die haar vrijheid koestert en tot bloei komt, terwijl haar omgeving steeds meer begint te verwelken.
Vanaf 22 februari in de bioscopen
Eko Chaveishvili in Blackbird Blackbird Blackberry Still Alva film Takes / Filmdepot
.gif)
