NIEUWS
Tejo Vlaanderen houdt een vernissage
ROTTERDAM – De Rotterdamse ‘levenskunstenaar’ Tejo Vlaanderen, bijgenaamd ‘De Visarend’, opent op zaterdag 26 mei om 17.00 uur in Lach- en Galeriecafé aan de Schieweg 177a in Rotterdam-Bergpolder zijn expositie.Er zijn onder meer gouaches te zien, gemengde technieken en tekeningen. De opening wordt verricht door performer Bram Uil.
Lees verderContainers iets te hoog opgestapeld
100 jaar: ‘Als u begrijpt wat ik bedoe
‘Het geheim van stamcafé Companje’
ROTTERDAM – De horeca klaagt steen en been vanwege de economische crisis, maar dat geldt niet voor het horecaduo Dic[...]
't Sprookje is uit: Zwaan doodt 'bastaar
Zwaan maakt ruzie met ‘de bastaardjesâ
Problemen met de browser 'Internet Explo
Zwaan maakt ruzie met 'de bastaardjes’
Het zwanenverhaal is gesprek van de dag
Foto’s Ben Wind van typische gebouwen
Occupy wijkt voor Marathon Rotterdam
- << Begin
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- Laatste >>
Social media
Advertentie...
KOPSTOOT
De mooiste gedichten van de wereld 4
50 dichters kiezen hun favoriete gedicht uit de schatkamers van Poetry International en vertellen waarom.
Jana Beranová over Vasko Popa
Een kleine hommage
Het is 1970, het 1e jaar van Poetry International.
Voor vertalingen is nog weinig geregeld. Ik lees
dat mijn landgenoot Miroslav Holub uit het Duits
is vertaald en bel op. Martin Mooij vraagt mij om
te komen. Holub kreeg van het toenmalig regiem
geen uitreisvisum. maar omdat ik ook uit andere
Slavische talen kan vertalen, bevind ik me opeens
tussen de werelddichters.
Eén kijkt me aan met van die droeve wolvenogen.
Ik wist toen nog niet dat wolven een belangrijke
rol speelden in zijn Roemeens-Servische cultuur.
Het is Vasko Popa en hij leest die avond uit
‘Spelen’ voor. Poëzie als spel met ons bestaan.
Ik lees en herlees. Tuimel van verbazing naar
verbazing. Het is Beckett, maar menselijker.
Een stoelpoot die lief gebaart! Ik zie een
keukenstoel. Allicht, fauteuils hebben armen.
Absurd. Een merkwaardige herkenning.
Van het eerste festival is op papier weinig
overgebleven, maar ‘Spelen’ zijn in mijn
vertaling opgenomen in Machine van
woorden (1975), de eerste boekuitgave
van Poetry International.
In 1974, toen hij de wolvengedichten las,
kocht ik voor hem een vaatje haringen – Popa
was dol op Hollandse nieuwe. Bij het afscheid
op Schiphol struikelde ik, het vaatje viel op de
grond en rolde naar hem toe. Hij gaf het een
tik, vaatje rolde terug en ik kon het alsnog
feestelijk overhandigen. Aan het eind van zijn
leven, hoorde ik jaren later, zat hij in winterjas
op een stoel midden in de kamer te wachten
op de dood. Dat was weer een andere stoel.
vertaling: Jana Beranová
Popa was 6x gast op Poetry International
Column
Ronald Sörensen
Fascistoïde
Column
Mark Boninsegna
Poetry International keert terug waar het begon
Column
Ronald Sörensen
Het oordeel van de tijdgenoten klopt
Column
Olphaert den Otter
Eeuwig grijs
