Als gedurende dit weekeinde
of in de dagen daarna
de raketten van beide kemphanen
u oorverdovend om de oren vliegen
Gewoon het keukenvergiet op
uw hoofd zetten en onder de
veilige trap gaan zitten
Zoals toen u nog heel jong was
of zoals uw ouders dat deden
in de Tweede Wereldoorlog
Een verschil tussen de Tweede
en Derde zal er beslist niet zijn.
Jim Postma
zaterdag 14 apr 2018
zaterdag 14 apr 2018
De zon komt op, op en op. En duikt weer onder.
Al miljarden jaren lang. De zon is eeuwig.
De zon komt op, op en op en duikt weer onder.
Al biljoenen jaren lang. Onze zon is oneindig.
Alleen wij stervelingen
– zij die sterven gaan, groeten U -
leven geen fractie met duizenden nullen
achter de komma van een seconde.
Zelfs de arme eendagsvlinder
is stukken beter af dan wij.
Na zo’n kleine honderd jaar (in mensenjaren)
is ons leven op. Op is op, nietwaar?
In een flits van een gebroken zonnestraal.
Voor ‘Den Dood’ hoeft niemand meer te vrezen.
Onze ‘Vriend Den Dood’ is de grote bevrijder
van onze aardse, soms helse, kommer en kwel.
Het is ‘Mister en Missis Ouderdom’
die wij moeten vrezen.
Zo geniepig, zo snel,
met al hun gebreken en pijnen.
Geen ontsnappen aan. Voor rijk noch arm.
Hoe ouder en ouder, hoe stokouder,
hoe groter onze angsten.
Om tenslotte als verscheurd perkamentpapier
te verschrompelen onder die schijnbare meedogenloze,
harteloze koperen ploert.
De mens komt op, op en op.
En duikt weer onder.
Een mensenleven lang.
Zie onze bevrijder.
Leve onze grote vriend ‘Den Dood’.
Jim Postma
